Έρωτες μιας ζωής

Το μυθιστόρημα Η Εξαδέλφη Μπέτυ (1846), (La cousine Bette) —που μαζί με τον Εξάδελφο Πονς (Le cousin Pons) ανήκουν στην ενότητα “Φτωχοί Συγγενείς” (Les Parents Pauvres) της “Ανθρώπινης Κωμωδίας”.

Θεωρείται το αριστούργημα της λεγόμενης τρίτης περιόδου του Μπαλζάκ, η οποία κυριαρχήθηκε από τον ερωτικό του δεσμό με την κυρία Eve (Ewelina) Hanska, ήδη νυμφευμένη με τον κόμη Χάνσκα, και διαμορφώνεται γύρω από την ίδια τη πνευματική της υπόσταση.

Σ’ αυτή την περίοδο συγκαταλέγεται και το άλλο μυθιστόρημα σχετικό με την “Εξαδέλφη Μπέτυ” από το γεγονός ότι διαδραματίζεται κι αυτό στη Γαλλική επαρχία – το “Ούρσουλα Μιρουέ” (Ursule Mirouet) που έχει να κάνει με τον αγώνα των συγγενών να καρπωθούν την περιουσία του γιατρού Μινορέ  – προστάτη της Ούρσουλα.
Προς αυτή την κατεύθυνση δημιουργούν δολοπλοκίες για να εμπλέξουν την Ούρσουλα την οποία ο γιατρός έχει χρήσει απόλυτη κληρονόμο του στη διαθήκη του που θα εκτελεσθεί μετά τον θάνατο του.

Ποιος θα ήταν ο Μπαλζάκ πριν από την κυρία Hanska; Ο ίδιος την αποκαλούσε ήδη κυρία Ονορέ – την εποχή που αγόρασε το μέγαρο (hotel particulier) έχοντας ξοδέψει τεράστια ποσά, όπου θα ζούσαν μαζί.

Ο ίδιος της έγραφε το 1842: Είσαι όλη η οικογένεια μου – εποχή μετά το Νοέμβριο (1841) που πεθαίνει ο σύζυγος της, κόμης Hanski. “Είσαι το πιο πολυπόθητο όνειρο της ζωής μου που βγήκε αληθινό” της γράφει. (Ερωτική Αλληλογραφία Ονορέ ντε Μπαλζάκ – κόμισσας Εύας Χάνσκα .)

Ωστόσο έμελλε να μείνουν μόνο έξι μήνες μαζί αφού ο γάμος τους έγινε λίγο καιρό πριν πεθάνει ξαφνικά, σε ηλικία 51 ετών.
Στον πρόλογο του συνολικού του έργου (91 ολοκληρωμένοι τόμοι, 48 ημιτελείς) με τον γενικό τίτλο “Ανθρώπινη Κωμωδία” (La comédie humaine) ο Honoré de Balzac, συνοψίζει τη φιλοσοφία του: Όπως η κληρονομικότητα, οι περιβαλλοντικές διαφορές καθορίζουν τα είδη στο ζωικό βασίλειο, έτσι και οι ποικίλες κοινωνικές πιέσεις, ευθύνονται για τις διαφορές ανάμεσα στα ανθρώπινα όντα.

Γνωρίζω πως ο σωτήρας μου είναι ζωντανός και πως την ύστατη μέρα θα εξέλθω από τη γη.

Pėre Lachaise – Πύλη Νεκροταφείου, Παρίσι

Σε διάστημα 25 ετών ως τον αιφνίδιο θάνατο του, ο Μπαλζάκ εργαζόταν επί καθημερινής βάσεως 15 ώρες περίπου, πίνοντας αμέτρητα φλυτζάνια καφέ —για να διατηρεί τη διαύγεια του, όπως έλεγε. Κατά τη διάρκεια της εκτύπωσης των έργων του στο τυπογραφείο, πραγματοποιούσε συνεχείς διορθώσεις, ακόμη και αλλαγές.

Στο κοιμητήριο Père-Lachaise στο Παρίσι, βρίσκεται δίπλα του θαμμένη η κόμησα Εβελίνα (Εύα) Χάνσκα —”το πιο πολυπόθητο όνειρο της ζωής του”.
Scio quòd redemptor meus vivit et in novissimo die de terrâ surrecturus sum Επίγραμμα στην είσοδο του κοιμητηρίου Père-Lachaise: Γνωρίζω πως ο σωτήρας μου είναι ζωντανός και πως την τελευταία μέρα θα εξέλθω από τη γη.

Πηγή πληροφοριών: Editions Baudelaire, el.wikipedia.org/wiki

περισσότερα ⇔ Balzac, Honoré de (1799 – 1850 /51)