Η Κριμαία έγινε τμήμα της Ουκρανίας μόλις το 1954, όταν ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ παραχώρησε τη χερσόνησο στη χώρα από την οποία καταγόταν. Αυτό είχε ελάχιστη σημασία μέχρι την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, οπότε η Κριμαία κατέληξε τμήμα μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας. Παρόλα αυτά, το 60% των πολιτών της δηλώνουν Ρώσοι.

Δεκάδες χιλιάδες Τάταροι της Κριμαίας θύματα μαζικού εκτοπισμού προς την σοβιετική Κεντρική Ασία από το καθεστώς του Στάλιν το 1944, επέστρεψαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και διατύπωσαν διεκδικήσεις για την επιστροφή των εδαφών τους που κατασχέθηκαν μετά τον εκτοπισμό τους.

Τα ποσοστά των τριών εθνοτήτων κατανέμονται στην ευρύτερη περιοχή της Χερσονήσου της Κριμαίας ως εξής: Ρώσοι 58%, Ουκρανοί 24%, Τάταροι Κριμαίας 32%

Η Μαύρη Θάλασσα

Η Κριμαϊκή Χερσόνησος, που είναι απλώς γνωστή ως Κριμαία, είναι μια χερσόνησος στην βόρεια πλευρά της Μαύρης Θάλασσας, η οποία περιβάλλεται σχεδόν αποκλειστικά από θάλασσα. Η χερσόνησος βρίσκεται, πλησίον της νότιας Ουκρανίας με την οποία συνδέεται εδαφικά. Η ακριβής ιστορική ταυτότητα του κράτους βρίσκεται ανάμεσα σε Ρωσική και Ουκρανική προέλευση. Στη νότια ακτή της Κριμαίας βρίσκεται η Σεβαστούπολη, έδρα του Ρωσικού Στόλου στη Μαύρη Θάλασσα με προσωπικό χιλιάδων ατόμων.

Ιστορική Αναδρομή: Η Ρωσία, η οποία κράτησε το μισό του σοβιετικού στόλου στην περιοχή, θορυβήθηκε το 2009 όταν ο φιλοδυτικός πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιουσένκο προειδοποίησε τη Μόσχα ότι θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τη βάση της Κριμαίας μέχρι το 2017.

Λίγο μετά την εκλογή του το 2010, ο νέος, φιλορώσος πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς υποσχέθηκε να παρατείνει την παραχώρηση της βάσης στη Ρωσία έως το 2042.

Τώρα, η Μόσχα ανησυχεί ότι η νέα φιλοδυτική κυβέρνηση της Ουκρανίας θα κάνει έξωση στο στόλο.

Αρχική Πηγή πληροφοριών, εικόνες aridaianews.blogspot.com

Ταξίδι στη Μαύρη θάλασσα – σταθμοί

Το ταξίδι στη Μαύρη θάλασσα είναι από τα ωραιότερα μέσω κρουαζιέρας. Πόλεις με ιστορικό και αξιόλογο ενδιαφέρον η Οδησσός – κύριο λιμάνι όπου βρισκόταν το ιστορικό πλοίο Ποτέμκιν με τις ατέλειωτες σκάλες που οδηγούν προς την πόλη, με τη γνωστή συνάφεια στην ταινία του Άιζενστάιν “Το θωρηκτό Ποτέμκιν“, η Γιάλτα – με τα θερινά ανάκτορα του Τσάρου – της Λεβάδειας, όπου υπογράφηκε η Συνθήκη της Γιάλτας του τέλους του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, η Αετοφωλιά Μποροτσώφ με το νεογοτθικού ρυθμού πριγκιπικό ανάκτορο σκαρφαλωμένο στα βράχια των ακτών της Μαύρης θάλασσας, στη μικρή λουτρόπολη Gaspra της Χερσονήσου.

Αυτό το κάστρο ονομάζεται “Η φωλιά του Χελιδονιού” και κτίστηκε το 1911-’12 από τον εκατομμυριούχο βαρόνο της Βαλτικής Μποροτσώφ, αντικαθιστώντας ένα μικρό ξύλινο κτίσμα του 1895 που ονομαζόταν “Κάστρο της Αγάπης”. Ο βράχος που είναι κτισμένο στην κορυφή του ύψους 40 μέτρων βρίσκεται στο άκρο του ακρωτηρίου Ai Todor και το κάστρο είναι φάρδους 10 μέτρων και μήκους 20 δηλαδή ένα στενόμακρο κτίσμα ανάλογο με την ονομασία του Αετοφωλιά ή Φωλιά του Χελιδονιού. Τμήματα των μπαλκονιών και των προαυλίων του βρίσκονται έξω από το βράχο κυριολεκτικά κρεμασμένα στο βράχο. Είναι από τα αξιοθέατα της Κριμαίας και σύμβολο της νότιας ακτογραμμής της.

• Νέζεμπουργκ Λιμάνι στη Βουλγαρία με ένα γραφικό χωριουδάκι στις παρυφές του
• Οδησσός Λιμάνι στην Ουκρανία με τις σκάλες που οδηγούν στην κεντρική πλατεία με την αναμνηστική με το χρυσό κιονόκρανο στήλη
• Κριμαία Χερσόνησος στη βόρεια ακτογραμμή της Μαύρης θάλασσας
  • Γιάλτα Ανάκτορα Λεβάδειας όπου υπεγράφη η Συμφωνία μεταξύ των Στάλιν, Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ όπου έθεσαν τις σφαίρες επιρροής στη μεταπολεμική εποχή
  • Αετοφωλιά Μποροτσώφ τουριστικό αξιοθέατο σήμερα

Σημερινές πολιτικές εξελίξεις

Φλεβάρης 2022 - Η Ρωσική επέλαση προς το Κϊεβο σημερινή πρωτεύουσα της Ουκρανίας, συνεχίζεται και είναι θέμα ωρών η παράδοση του πρωθυπουργού Ζελένσκι. 

Η εικόνα της ήττας

Φλεβάρης 2022 – Η Δύση επιμένει πως ο Πούτιν θα βγει ζημιωμένος από την επίθεση και την κατάληψη της Ουκρανίας. Η Ελβετία της γειτονιάς του θα ονομάζεται – μια Ουκρανία εντελώς Ρωσόφιλη σε ευθεία γραμμή με τη Μόσχα. Μέλλων ισχυρός ανήρ, κουμπάρος του Πούτιν θα είναι ο Μεντβεζούκ πρόσωπο που θα διοικεί εφ’ εξής την Ουκρανία.