2. Pen 2 Guliette Gréco – Μούσα του Υπαρξισμού

Juliette Gréco – Μούσα των Υπαρξιστών

Κάτω απ' τον ουρανό του Παρισιού


Κάτω απ' τον ουρανό του Παρισιού 
ένα τραγούδι στη καρδιά αγοριού 
Κάτω απ' τον ουρανό του Παρισιού 
περπατάνε οι ερωτευμένοι 
ο ελαφρύς αέρας φθάνει 
η ευτυχία τους για να γεννηθεί.

 
Κάτω απ' τη γέφυρα ντε-Μπερσί 
ένας φιλόσοφος καθισμένος 
δυο μουσικοί κάποιοι θεατές
Μετά χιλιάδες κόσμου 
κάτω απ' τον ουρανό του Παρισιού 
Ως το βράδυ θα τραγουδούν 
τον ύμνο ενός λαού 
μέσα απ' την παλιά του πόλη.

Η Παναγία των Παρισίων 
μερικές φορές κρύβει ένα δράμα 
αλλά όπως στον Παναμά 
όλα μπορούν να φτιάξουν
αχτίδες ήλιου το καλοκαίρι 
ο σκοπός του ακορντεόν ενός ναύτη 
ελπίδα ανθίζει κάτω απ' τον ουρανό.

Κάτω απ' τον ουρανό του Παρισιού
ρέει χαρούμενος ένας ποταμός
άστεγους ζητιάνους το βράδυ κοιμίζει
Πουλιά του Καλού Θεού
απ' όλο τον κόσμο φθάνουν εδώ
τιτιβίζουν χαρούμενα.

Το μυστικό του ουρανού 
στο νησί Σαιν Λουί
 είκοσι αιώνες τώρα όταν του χαμογελά 
ντύνεται στα γαλάζια
κι όταν βρέχει στο Παρίσι
γίνεται δυστυχισμένος.

Όταν ζηλεύει τους χιλιάδες εραστές
βροντά κι αστράφτει
Αλλά δεν είναι πάντα σκληρός
για να τον συγχωρέσουν
να, το ουράνιο τόξο προβάλει.

 (1) 
Sous le ciel de Paris
S'envole une chanson
Hum, hum
Elle est née d'aujourd'hui 
Dans le cœur d'un garçon
Sous le ciel de Paris
Marchent des amoureux
Hum, hum
Leur bonheur se construit
Sur un air fait pour eux
Sous le pont de Bercy
Un philosophe assis
Deux musiciens, quelques badauds
Puis les gens par milliers
Sous le ciel de Paris
Jusqu'au soir vont chanter
Hum, hum
L'hymne d'un peuple épris
De sa vieille cité
Près de Notre Dame
Parfois couve un drame
Oui mais à Paname
Tout peut s'arranger
Quelques rayons du ciel d'été
L'accordéon d'un marinier
L'espoir fleurit
Au ciel de Paris

(2) 
Sous le ciel de Paris
Coule un fleuve joyeux
Hum, hum
Il endort dans la nuit
Les clochards et les gueux
Sous le ciel de Paris
Les oiseaux du Bon Dieu
Hum, hum
Viennent du monde entier
Pour bavarder entre eux
Et le ciel de Paris
A son secret pour lui
Depuis vingt siècles, il est épris
De notre Île Saint Louis
Quand elle lui sourit
Il met son habit bleu
Hum, hum
Quand il pleut sur Paris
C'est qu'il est malheureux
Quand il est trop jaloux
De ses millions d'amants
Hum, hum
Il fait gronder sur eux
Son tonnerre éclatant
Mais le ciel de Paris
N'est pas longtemps cruel
Hum, hum
Pour se faire pardonner
Il offre un arc-en-ciel

Sous le ciel de Paris - Το πρωτοτραγούδησε η Edith Piaf. Στίχοι, μουσική: Hubert Giraud / Jean Dréjac